غفلت از درک حقیقت هستی

 «النَّاسِ نِیَامٌ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا»

 مردم در خوابند و چون بمیرند، بیدار می شوند.

تصویر فوق، حدیث نورانی مولا امیرالمونین (ع) را بر روی سنگ قبر مستشرق معروف آلمانی آنه ماری شیمل نشان می دهد. یکی از معدود مستشرقانی که بسیاری از وجوه تاریخ اسلام را با انصاف نگریسته است، به گونه ای که برخی او را عاشق جهان اسلام تلقی می کنند. عاشقی که هزینه عشق خود به جهان اسلام را نیز پرداخته است.

بیان تفسیری حدیث:

یعنی زندگی مردم و دل مشغولی آنها به دنیا باعث غفلت از آخرت می گردد و گویا خوابند و متوجه رفتنشان به سوی آخرت نمی شوند و هنگامی که مُردند همه چیز برایشان روشن می گردد و تازه متوجه می شوند که در این دنیا زودگذر چه کارهایی که می توانستند انجام دهند ولی انجام نداده اند و از سعادت الهی بی بهره ماندند. و این را وقتی می فهمند که فرصتی برایشان نمانده است.

این است که خداوند متعال فرموده اند که: ((ای کسانی که ایمان آورده اید! اموال و فرزندانتان شما را از یاد خدا غافل نکند و کسانی که چنین کنند، زیانکارند. از آنچه به شما روزی داده ایم انفاق کنید، پیش از آنکه مرگ یکی از شما فرا رسد و بگوید: «پروردگارا چرا مرگ مرا به تأخیر نینداختی تا در راه خدا صدقه دهم و از صالحان باشم.))(1)

1. منافقون:9و10.